Sluitingstocht 2018
Een groot aantal leden keek er al een tijdje naar uit, de sluitingstocht op zondag 16 september, maar helaas, de accommodatie bleek niet beschikbaar. Dan maar uitwijken naar het reserve weekend, 23 september. Er hadden zich een man of 25 aangemeld, maar pluvius leek roet in het eten te gaan gooien. Het hele jaar was het droog geweest en op 23 september zou de schade worden ingehaald zo leek het.
Het bestuur in zwaar overleg met een aantal leden, en vrijdags voorafgaand aan de tocht besloten deze af te lassen. Een dag later gooide Harrie C. in de app-groep van A2 een balletje op, sluitingstocht volgende week? Daar hadden een aantal anderen wel oren na en een paar dagen later hadden zich 11 man aangemeld. De accommodatie kon worden geregeld en vervoer van mens en fiets werd onderling afgestemd. Helaas moesten 4 man door omstandigheden alsnog afzeggen waardoor we uiteindelijk 7 man sterk, Ton, Hans, Pieter, Christian, Harrie K, Harry B en Piet, vertrokken naar Nijverdal. Het was volop zonnig maar erg frisjes, zo’n 6 graden. Al snel gingen we van start en Christian had er zin in, een sprintje de Holterberg op, maar we konden goed volgen. In de volle zon voelde de temperatuur aangenaam, dus die 6 graden waren we snel vergeten en op naar Bronckhorst. Piet was zowaar de eerste die riep om het wat rustiger aan te doen, want we moesten nog een heel eind. Een km of 15 voor Bronckhorst reden we achter op een E-fiets knutselaar. Hij had zijn bike wat opgevoerd want reed zo tegen de 33km/uur. Dat was wel een lekker tempotje, dus Hans die op dat moment op kop reed besloot aan te haken. Dat deden we over een afstand van een km of 10 tot dat Ton een lekke band kreeg. Ton moet nog even goed oefenen met gaspatronen, maar uiteindelijk zat er weer lucht in de band en kon het sprintje over de klinkers wordt getrokken naar de koffie met appelgebak.
Na het nuttigen van een 2de bakje koffie was het tijd voor de groepsfoto
De temperatuur was inmiddels aangenaam geworden, dus de outfit werd hier en daar nog even aangepast. Op naar de Posbank via het pontje bij Dieren. De stemming zat er goed in. Op de Posbank eerst even lekker klimmen en daarna liep in de laatste 5 km de snelheid op naar zo’n 60 km/uur. Voldaan werd de weg vervolgd richting Zutphen. De eerste pijntjes kwamen er ook aan. Pieter kreeg last van kramp en ook Christian was niet meer optima forma
In Zutphen aan het eind van de brug over de IJssel zag een terrasje in de zon er wel heel erg aantrekkelijk uit en we besloten unaniem nog maar even een pitsstop te maken.
Ook hier waren we net als in Bronckhorst erg over de bediening te spreken. Nadat het natje naar binnen was gewerkt op naar het laatste deel van de etappe, de Holterberg nog een keer over. In het eerste deel na Zutphen werd het tempo nog even lekker opgevoerd, maar met de naderende klim werd er vervolgens toch een beetje gespaard. Het eerste deel was nog samen uit samen thuis, maar daarna ging het los. Pieter moest het vanwege zijn kramp het even wat rustiger aandoen en Piet besloot samen met Pieter de rit uit te rijden. Bij de eerste echte klim waren we redelijk aan elkaar gewaagd, maar bij de tweede klim moesten ondergetekende en Christian lossen. Bij het 2de klimmetje moest ook Christian lossen. Aan het eind nog even wachten op Pieter en Piet en op naar de Wilgenwaerd voor de broodnodige calorieën.[6]
De patat met frikandel en kroket, en niet te vergeten het konijnensupplement onder het genot van een drankje was ook dit jaar weer uit de kunst. En we konden mooi nog even het laatste half uur van de wk op de weg Valverde zien winnen en nagenieten van de rit. Het was al met al een zeer geslaagde sluitingstocht, en we kijken nu al weer uit naar die van volgend jaar. Ik verwacht dat dan zeker de helft van de club van de partij is.
Harry Buter