Clubweekend Daun

Vrijdag 17 juni 2016

Om 4.30 gaat de wekker. Erg vroeg. Tijd om aan te kleden.

Na een ontbijt en thee ga ik op de fiets met 2 tassen naar sportcentrum de Kalkwijk. Daar aangekomen wachten al een paar medestrijders voor de komende 3 dagen. Even later komt Harrie Oostland ook al aanzetten met Jan Broekema als co-piloot.

We beginnen alvast met het inpakken van de eerste fietsen in de bus. Dinand heeft de dekens geregeld die wij kunnen gebruiken om de fietsen te beschermen. Piet is ondertussen ook gearriveerd met de bus. Mooie opvallende bus met de tekst: “Er gaat niets boven Groningen”. En zo is het.(er is ook niets boven Groningen alleen een kale vlakte, maar dat terzijde).

Iedereen is gearriveerd en heeft al een plek in de bus geclaimd. Gaat allemaal heel gemoedelijk. Er worden hier en daar nog wat afscheidskussen uitgedeeld en om 6.05 is het een feit, we zijn onderweg.

Paul is onze reisleider en ik moet zeggen dat doet hij weer voortreffelijk doet. In de stijl zoals wij het van hem kennen. Tijdens de busreis wordt ons ook nog verzocht een lijst in te vullen wat wij ’s avonds in de Pizzeria graag willen eten. Het spant erom of de lijst helemaal is ingevuld alvorens Daun te hebben bereikt. Keuze is reuze. Maar het lukt eenieder toch een keuze te maken.

De reis verloopt zeer voorspoedig. Met een koffiepauze en rustmoment voor Piet arriveren wij 2 uur eerder dan gepland in Daun. Dan volgt er nog een knap staaltje achteruitrijden van Chauffeur Piet. Top Chauffeurtje.

Dit houdt dus in dat wij 2 uur langer kunnen fietsen. Wij kunnen nog niet in onze kamers dus worden we tijdelijk Im Keller gestationeerd om ons daarom te kleden en voor te bereiden voor de eerste fietstocht. Al gauw wordt er besloten in 2 groepen te gaan. Beide groepen maken een mooie route die niet droog verloopt. Jan Broekema gaat achter de groep aan met de bus van Harrie Oostland. Daarin bevinden zich de reserve spullen die nodig zijn als er panne is. En zoals het Jan Broekema betaamt, wordt er regelmatig gevloekt en gescholden in de bus.(gaat niet in de versnelling, slaat af. Kan niet keren, Navigatie heeft geen stroom meer?) enz. klinkt goed. Behalve de versnellingsbak, daar heeft menigeen toch wel zijn bedenkingen over en er wordt dan ook wel verwacht dat bij terugkomst in Hoogezand daar wel en nieuwe onder mag!

Als wij terugkomen zit er al een groep aan het bier. Lekker, tijd om bij te komen en ook een biertje te pakken. De eerste verhalen worden al gedeeld en dan met name over het feit dat er toch wel erg steile stukken in de route zaten. Gelukkig heeft iedereen het gehaald en veilig de eerste dag doorgekomen. Bij de receptioniste krijgt eenieder te horen met wie hij/zij op de kamer ligt. Mijn kamergenoten zijn: Rinus, Ronald en Robert.(prima gasten om erbij te hebben). Na een warme douche en schone kleren tijd om richting de Pizzeria te gaan. Lopend naar het centrum van Daun.

Wij zijn de enigen in de Pizzeria en ik moet zeggen dat maar goed is. Het kabaal van Tour75 wil je je mede gasten niet aandoen. Na een heerlijk diner weer richting Jeugdherberg. Voor de meeste althans. Uiteraard zijn er een aantal die nog even gezellig Daun ingaan en een kroeg opzoeken. In de Jeugdherberg hebben ze onder in de kelder een bistro zitten waar men nog even gezellig kan zitten. TV kijken en uiteraard nog even bij te kletsen over de belevenissen van de dag onder het genot van een drankje. Al gauw duikt eenieder het bed in omdat de volgende ochtend een zware rit voor de boeg staat.

Zaterdag 18 juni 2016

Om 8.30 uur Ontbijt. Ontbijt is goed verzorgd. Het heeft alle ingredienten staan om een lange dag onderweg te kunnen zijn. Het weer is in iedergeval beter dan gisteren.

Ondertussen, met de ervaring van vrijdag, wordt er besloten om allemaal 122 km te gaan rijden. Met de gemiddelde snelheid die gisteren gereden is halen wij de 160 km niet voor 18.30 uur. Tijd om om te kleden. Eerst gaat groep 1 op pad met reisleider Tom en Bert Frans. Wij starten met Piet een kwartier later. Na een kwartier gaan wij ook op pad en rijden dezelfde route als groep 1. Beneden in het dorp aangekomen blijkt groep 1 er te staan met iemand met een lekke band.

Monika heeft geluk gehad begrijp ik, want zij is degene die nadat ze beneden stil stond een klapband heeft gehad. Geluk dus. Wij gaan alvast op pad en groep 1 gaat even later weg en Jan Broekema erachter aan. Dan is er ook nog een klein groepje pensionados die een andere route gaan rijden. Toch te steile stukken in deze omgeving.

Na ca 45 km arriveren wij in Cochem en nuttigen wij op een leuk terras koffie und kuchen. Heerlijk. Even later volgt ook groep 1. Wij vertrekken weer en gaan voor de volgende pijniging. In de route van vandaag zitten hele steile stukken 15 – 18 % stijgingspercentage is geen uitzondering. Na ca 95 km wordt er besloten om ook nog even te stoppen voor een kop koffie of glas cola. Gezellig op het terras van Parkhotel Bad Bertrich. Daarna weer op pad voor de volgende martelingen. Na 133 km komen wij weer aan bij de jeugdherberg. Uiteraard zijn de pensionados al weer terug en worden de ervaringen weer gedeeld. Als iedereen weer heelhuids binnen is en gedoucht heeft wordt de voetreis weer gemaakt naar Daun voor het avondeten.

Deze keer in een “gewoon” restaurant. Hier wij worden in een aparte zaal gezet. Erg gehorig. Lijkt wel een kippenhok. Eten is verder prima in orde. Ook hier vloeit het bier en wijn rijkelijk. Na het eten nog even met een select gezelschap nog even een schnaps gedronken. Gezellig.

Daarna terug naar Jeugdherberg. Uiteraard vanavond ook weer een groep die gezellig het dorp nog even ingaat voor een afzakkertje in de kroeg.

Gezellig is het geweest en dat hebben er ook een aantal ondervonden in de loop van de nacht.

Zondag 19 juni 2016

Ontbijten en klaarmaken voor de laatste rit. Met een klein clubje van een 20 man en vrouw wordt er nog een heen en weer route gereden van een 45 km. Geen steile stukken maar mooi vlak.

Bij terugkomst nog allen even douchen en spullen inpakken en klaarmaken voor vertrek. Om 12.00 uur vertrekken we weer voor de terugreis. Wat opvalt is dat het een stuk rustiger is in de bus, dan op de heen reis. Na een ruststop van 3 kwartier(voor Piet) arriveren wij om 18.10 uur weer in Hoogezand. Harrie Oostland was al vooruit gereden en had de fietsen al uitgepakt uit de bus. Bepakt en bezakt met fiets en tas weer terug naar huis.

Al met al een fantastisch weekend met een hele leuke en gezellige groep. Ik had het niet willen missen. Ik dank dan ook eenieder voor het fijne weekend.

En nog een speciale dank voor Paul onze reisleider voor zijn goede zorgen en Piet voor zijn rijdkwaliteiten.

Allen zonder ongelukken weer heelhuids terug.

Groeten en tot woensdag.

Patrick Brokke