Clinic 20 maart 2016

Vorig jaar is het thema Clinics geïntroduceerd binnen Tour’75. De theorie-avond en beide praktijkdagen kenden een goede opkomst en het programma was verfrissend, vernieuwend en leerzaam.

Ook dit jaar is het thema op het programma gezet. De theorie- avond was een succesvolle met een mooie opkomst en leuke en interessante onderwerpen zoals het algemene trainingsleer, afstellen van je fiets, voorbereiden op cyclo’s en voorbereiden op tijdritten.

Helaas was de aanmelding voor de eerste praktijkdag zeer mager, maar met 12 deelnemers is hij toch doorgezet. Het vertrek van de clinic was samengevoegd met de normale vertrektijd en vertrekplaats voor de reguliere trainingen. Wilco de Roos had dit niet helemaal op het netvlies en dus was er even koortsachtig overleg vlak voor de start over hoe het een en ander nu te organiseren, want ja 12 deelnemers of een kleine 40 maakt verschil. Bestuurslid Bert Frans bracht de duidelijkheid en zo gingen de negen “Clinic clowns” (Paul Mijland) op pad voor een dagje ervaren en leren.

Al snel werd besloten om het onderdeel “Bochten” niet uit te voeren vanwege de regenachtige omstandigheden en het feit dat als je dit wilt oefenen je wel vol door de bochten dient te gaan. Hierdoor werd de zoektocht naar het verborgen speciale viaduct bij Niebert een mooie duurrit. Of was er toch sprake van een interval training vanwege windkracht 4 tegen. Onder leiding van koersleider John Dorgelo, bij acclamatie benoemd vanwege ontstentenis van de oorspronkelijke, gingen we in een straf tempo richting het viaduct. Via een mooie, landelijke en enigszins langere route kwamen we aan bij het best bewaarde geheim van Hoogezand e.o.

Het viaduct met 4 opgangen lag vriendelijk op ons te wachten. Na een korte introductie en toelichting werden we door de trainer-coach aan het werk gezet. In totaal 20 keer op het zwaarste verzet het viaduct optrappen zittend op de fiets met een vastgezet bovenlijf, oftewel de kracht moet echt vanuit de benen en onderrug komen. Tijdens onze training bleek dat het viaduct erg geliefd is, want we konden ons verheugen in een groot gezelschap gelijkgestemden.

Na de training had Wilco nog een toetje voor ons op het programma, alle trainers zijn ook gelijk………. Na het afscheid nemen van twee Clinic clowns vanwege huiselijke verplichtingen, mochten we nog even drie keer maximaal omhoog met tussendoor weinig rust.

Vervolgens met zware en vermoeide benen onderweg naar onze pleisterplaats in Tolbert. Daar kwamen we ons medelid Rinus tegen. Hij had een familiedag, maar fanaat als hij is hadden ze nog wel een fietstocht op het programma, weliswaar met aangepaste voertuigen, maar toch………..

De lunch was geslaagd en gezellig, waarbij de een zich minder aantrok van de groepsdruk dan de ander en de lunches daarom ook een beetje varieerden in grootte.

 

Na nog enige koffie, en voldoende opgedroogd en warm, waren we klaar voor het middagdeel. Besloten werd om hier een intensieve duur  van te maken.

Maar ja…………na enkele kilometers vond ik het genoeg. In Midwolde zette ik een klapband in scene (of was het toch het te zware brood bij het 12-uurtje PauL?) en was de fietsdag voor mij ten einde. Na het bellen naar de pechdienst liet ik de overige 6 (hoe ging dat liedje ook al weer……..) hun weg vervolgen op de fiets.

Zelf kwam ik na een korte wandeling, korte wachtperiode en prima vervoer thuis aan.

Ondanks de pech en de regenachtige omstandigheden kijk ik opnieuw terug op een leuke en gezellige dag.

 

Bart