Voorbeschouwing Ronde van Vlaanderen – deel 1
Dit is de eerste van een trilogie voorbeschouwingen op de Ronde van Vlaanderen door de liefhebbers Ard, Paul, Steven en Willem. We beginnen met een korte introductie van de hoofdrolspelers.
Ard
Ik heb vroeger jaren gevoetbald, getafeltennist en getennist. In de winterstop van 2008 gaf ik de brui aan het voetballen, ik was er ineens helemaal zat van. Een ATB gekocht en met een vriend wat tochtjes gedaan en ik vond het helemaal te gek. ‘Als je dit mooi vindt ga je het racen op de weg nog mooier vinden’ zei m’n buurman. In 2009 dan maar een racefiets gekocht en voor mezelf wat gaan fietsen. Hij had gelijk! De Vuelta toertocht vanuit Assen was mijn 1e toertocht. In 2010 ben ik lid geworden van Tour’75 en sindsdien al veel prachtige avonturen meegemaakt. NCK 5 keer gereden (laatste 2 keer voor Omega), de Marmotte 3 keer (dit jaar volgt de 4e keer), Limburgs Mooiste en Luik-Bastenaken-Luik diverse keren en de mooiste van de cyclo’s: de Ronde van Vlaanderen. Die heb ik volgens mij sinds 2010 maar 1 keer overgeslagen. Hoogtepunten van vorig jaar waren overigens de reis naar Mallorca met Tour75 en zeker ook de prachtige Mont Ventoux waar ik met Ronald heen ben geweest.
Paul
De naam is Mijland. Paul Mijland. Ik fiets race sinds 2011 bij Tour’75. Ik kwam al dik vijftien jaar op de thee bij iemand die de racefiets voor zijn plezier berijdt, en zag dat met lede ogen aan. Soms waren er andere racefietsers op de thee, en de manier waarop ervaringen werden uitgewisseld, was afschrikwekkend. Toen ontving ik in de winter van 2010 een uitnodiging om deel te nemen aan de winterspinninglessen. Remco, een oud-buurman, zei me dat hij de indruk had dat ik wel mee zou kunnen doen. Dat duwtje had ik net nodig. En na een pittige eerste periode meefietsen, rijd ik met plezier bij Tour’75.
Steven
Inmiddels zit ik zo’n 10 jaar op de fiets en ben dat gedurende deze periode steeds wat fanatieker gaan doen. Ik vind het leuk om van alles wat te doen. Zo fiets ik in het winterseizoen met Gerko (Nijman) al jaren elk weekend met de veldrijfiets door het bos. In de zomer lekker gas geven tijdens de clubtrainingen en sinds kort ook op de tijdritfiets. En af en toe ook mooie tripjes naar het buitenland om daar in de bergen of een ronde van vlaanderen te fietsen. Af en toe een trainingswedstrijdje of een cyclo vind ik ook leuk, maar zal er nooit specifiek voor trainen.
Willem
Willem heeft geen introductie over hemzelf ingeleverd. Maar Willem kun je introduceren als het type renner die zichzelf meerdere keren kan opblazen, maar desondanks niet opgeeft en bij een volgende gelegenheid gewoon weer meespringt bij een ontsnapping.
Wat maakt de RVV bij je los? Oftewel waarom ga je zo vroeg in het jaar 240 km op de fiets zitten?
Ard: Het is een uitstekende manier om vroeg in het seizoen goed in vorm te komen, zo’n dag geeft een ‘boost’ aan je conditie. De eerste dik honderd kilometer zijn over het algemeen vlak en goed te doen, dan in Oudenaarde begint de omloop met al de bekende klimmetjes en kasseistroken die we zo goed kennen van de voorjaarsklassiekers. Jij rijdt daar die dag de Taaienberg op en de Paterberg, de Oude Kwaremont, de Koppenberg en noem ze maar op, terwijl je weet dat de volgende dag profs als Cancellara, Sagan, Terpstra, Boonen etc hetzelfde doen. Mooi is ook dat veel Belgen tijdens de cyclo bij de klimmetjes staan te kijken zo van ‘allee pas op he, die donkere kasseien daar zijn glad’. Kortom de hele dag een leuke sfeer, vooral als je redelijk uitgeput aankomt in Oudenaarde en vervolgens met z’n allen aan het Belgische bier gaat.
Paul: Tsja, Bart, wat maakt de RVV bij mij los? Ik heb ooit een poster gewonnen bij het bandjes plakken op de technische avond. Op die afbeelding beklimmen drie renners in 1952 de muur van Geraardsbergen. Tijdens de Ronde. Die poster zie ik dagelijks. Ik denk dat het daarom maar een moet gebeuren
Steven: Het is een mooi doel om naar toe te werken zodat je al vroeg in het seizoen in goede conditie bent. Daarnaast voel je de magie van de Ronde ook een beetje in de versie voor de ‘wielertoeristen’.
Willem: WK voetbal, Olympische spelen Elf Stedentocht: laat me niet lachen. Voor mij is er maar een sportmoment dat er toe doet: de Ronde van Vlaanderen. Kijk naar bovenstaande foto genomen op de top van de Ventoux. Zie je die vastberaden blik, tevreden na het zetten van alweer een nieuw pr? Niets is minder waar, ik was kapot. Mijn record poging was mislukt. Mijn buurman van de camping waar mee k reed, hij was een ‘male nurse’, had ik niet kunnen kloppen. Ik werd weer eens met de neus op de feiten gedrukt. Klimmen is niet mijn specialiteit. Toch reed ik toen ik begon met fietsen alleen maar LBL en later in de Alpen en Pyreneeën. Tot ik een jaar of vijftien geleden ontdekte op welk terrein ik goed uit de voeten kon. Eerst de keien van Roubaix en omdat die maar eens in de twee jaar werd georganiseerd het jaar daarop Vlaanderen. Mijn wielerhart ging open, het is een koers voor mannen van de ‘grote-plaat’. Nog een zwakheid die hier in mijn voordeel werkt: gebrek aan souplesse. Vanwege het continue stijgings- of dalingspercentage van laten we zeggen een procent is dit een prachtige ‘power-ride’.
Voor de hoeveelste keer ga je deelnemen aan de RVV? Waar liggen voor jou de zware momenten gemiddeld genomen? Tegen welke zaken zie je het meeste op?
Ard: Voor de 6e keer, waarbij de laatste 4 keer vanuit Brugge, dus de hele afstand. De Koppenberg is erg steil met niet alleen max 22% maar ook kasseien en vrij smal. Eenmaal boven is het wel super gaaf als je het gehaald hebt. Het mooie van de lange afstand in vergelijking met de middellange afstand (waarbij je alleen de omloop vanuit Oudenaarde doet) is dat je de ruimte hebt om je klim af te maken. Bij de andere afstand is het veel drukker op het parcours en als dan iemand voor jou op deze klim afstapt moet je dat zelf ook doen en is het lopen. Tegen de files op de heenweg in de auto zie ik op, verder kan ik mij er alleen maar op verheugen.
Paul: Dit is mijn eerste keer. Vorig jaar zou ik ook, maar eigenlijk was ik er geestelijk niet aan toe. Dit jaar heb ik er zin in. Waar ik wat tegenop zie is slecht weer. Dat mogen ze voor mij achterwege laten.
Steven: Dit wordt mijn vierde keer. Mijn eerste keer (de korte versie) was tevens de laatste versie via ‘de Muur’, dat was een mooie ervaring. De tweede en derde keer heb ik de volledige afstand afgelegd. De Patersberg op het einde is altijd lastig en daarnaast ken ik altijd een moeilijk moment na zo’n vijf a zes uur, maar tot nu toe ben ik over beide nog altijd heen gekomen 🙂 Tegen regen zie ik op, verder maakt het me niet uit.
Willem: Voor de 15e keer. Vlakke kasseienstroken zijn er eigenlijk niet (Paddenstraat en als deze opgenomen wordt de Lippenhovestraat en soms de Holleweg waarover later in deze serie meer). De rest van de stroken ligt op vlakkere (Mater, Mariaborrestraat) gemiddelde (Kwaremont) of steile klimmetjes (Molenberg, Pater en Koppenberg) maar zijn allemaal zo kort dat je in korte tijd boven bent. De inspanning is zo kort dat je boven herstelt en de grote versnelling weer rond kunt draaien.
Wanneer start je met jouw voorbereiding? Beschrijf globaal hoe jouw voorbereiding er uit komt te zien?
Ard: Een voorbereiding voor RVV is met name lange tochten maken! Op dit moment heb ik in 2016 nog geen fietskilometers gemaakt maar ben wel vaste klant bij de sportschool en probeer minstens 3 keer per week te gaan spinnen, waarbij ik zelf nog altijd even doorga op de virtual spinning bike, maar zeker ook oefeningen doe om de ‘core’ te versterken. Wat ik vaak met René deed als het Tour75 seizoen weer was begonnen was om ’s morgens vroeg voor de training aan al een lusje te doen, dan even een kop koffie, met Tour75 mee en nadien ook nog weer een lus. Zo heb je gauw 150 km te pakken. We proberen ook minimaal 1 ‘koningsrit’ van minstens 200 km te maken. Wat ideaal is om een lange tocht te plannen in omgeving Apeldoorn en daarbij de Posbank van alle kanten meerdere keren te beklimmen. Met René, van oorsprong uit die omgeving afkomstig, heb ik in 2014 daar vlak voor RVV aan een 200+ tocht gedaan. Ik wil proberen om medio/eind maart weer zo’n dag te plannen, is ideaal voor je voorbereiding.
Paul: Ik ben sinds vorige week serieus begonnen met trainen. Bij de inschrijving heb ik een trainingsschemaatje gekocht voor vijf euro en dat volg ik. Het schema klopt met wat andere boekjes erover schrijven. Ik bereid me voor met vijfendertig trainingen tot 2 april, liefst op de weg, maar bij petweer bij Sens, de sportschool. Verder laat ik me door iedereen gek maken met gruwelijke verhalen en tegenstrijdige adviezen.
Steven: Met fit blijven in het winterseizoen. Met een drukke baan en jong gezin kan ik niet heel veel kilometers maken, ik probeer fit te zijn/blijven door in de winterperiode in het weekend een MTB toertocht te fietsen en door de weeks twee keer naar mijn werk te fietsen. In maart probeer ik de trainingen in de weekenden wat langer te maken en in ieder geval één keer vijf uur aan één stuk op de fiets te zitten ter voorbereiding op de Rond..
Willem: Voorbereiding voor dit jaar: in februari wedstrijdjes in Annen (eigenlijk boven mijn niveau) en op de wielerbaan. ATB-tochten van de NTFU voor de duur. Veel kilometers maken op de racefiets komt er vaak niet van. ik doe de afstand maar op ervaring. Daar ligt ook de moeilijkheid. Niet iedereen heeft het schijnbaar oneindige duurvermogen van Ard of Rene. Na 150km merk je dat de sleet er op zit en dan moeten de meeste klimmetjes eigenlijk nog. Rivaliteit: alleen met buurman ‘male nurse’.
Er doen meerdere Tour’’75 leden mee. Is er wat jou betreft ook sprake van onderlinge kompetitie?
Ard: Ik ga de heuvels sowieso altijd maximaal omhoog en als daar een beetje competitie bij komt kijken, mooi toch!
Paul: Ja natuurlijk. Nu ik meedoe, als groentje, zullen ze wel moeten rijden. Met mijn uitgebalanceerde trainingsschema rijd ik ze allemaal aan flarden. Ze weten niet wat ze overkomt!
Steven: Ik zie de Ronde van Vlaanderen als een mooie toertocht waarin genieten van de ambiance, het plezier in het fietsen en het voltooien van de ronde voorop staat. Daarbij is het prettig dat de conditie goed is zodat de kasseistroken en klimmetjes goed genomen kunnen worden. Mijn ‘Ronde’ teveel afstemmen op andere mensen zou ten koste gaan van mijn plezier.